ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ
Στα 76 του χρόνια ο Φερνάντο "Πίνο" Σολάνας θεωρείται δικαίως μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της Αργεντινής. Ο σκηνοθέτης του "Νότου"σπούδασε θέατρο, μουσική και νομικά. Έντονα πολιτικοποιημένος από τα φοιτητικά του χρόνια, γύρισε παράνομα το 1968 το πρώτο του ντοκιμαντέρ «La Ηora de los Ηornos» για την αποικιοκρατία και τις χούντες της Λατινικής Αμερικής.
Νωρίτερα φέτος γύρισε ένα ακόμη ντοκιμαντέρ με τίτλο "Κοινωνική Γενοκτονία" που καταγράφει την ιστορική πορεία της χώρας της Λατινικής Αμερικής προς στην χρεωκοπία. Θα εκλεγεί για πρώτη φορά βουλευτής το 1994 στο Μπουένος Άιρες με ένα εκατομμύριο ψήφους. Το περασμένο Σάββατο, ο σκηνοθέτης - πολιτικός- και διανοούμενος Σολάνας μαζί με αντιπροσωπεία του κόμματος Προγέκτο Σουρ του οποίου ηγείται, συναντήθηκε στο Μπουένος Άιρες με την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Από το Μπουένος Άιρες ο "Πίνο" έστειλε "χαιρετισμό στον ελληνικό λαό" και υποστήριξε πως "δεν πρέπει να χάνει την ελπίδα του". Εξήγησε πως " ο λαός της Αργεντινής και ο λαός της Ελλάδας υπήρξαν θύματα του κοινού εχθρού, που είναι ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλιστικός χρηματοπιστωτικός πόλος που θέλει να έχει λαούς ομήρους, δεμένους σε μία λογική ανάπτυξης που εξυπηρετεί μόνο αυτόν." Ο "Πίνο" μίλησε στην "Αυγή" της Κυριακής για την κρίση, για τον νεοφιλελευθερισμό, για την Αριστερά και την τέχνη.
* Θα μας πείτε μερικά πράγματα για το "αρχεντινασο", την ασφυκτική οικονομική πολιτική που επιβλήθηκε στην Αργεντινή και πώς αυτή μπορεί να συγκριθεί με την Ελλάδα;
Αυτό που μπορώ να πω για την κρίση στην Αργεντινή είναι πως έχει πάρα πολλά κοινά με αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Το πρώτο είναι πως πρόκειται για μια κατάσταση που είναι προϊόν των πολιτικών σκληρής λιτότητας που επιβάλλουν οι διεθνείς οργανισμοί σε μία χώρα. Οι πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν από τους διεθνείς οργανισμούς ήταν τόσο πολύ σκληρές που οδήγησαν τον αργεντίνικο λαό στην απελπισία. Τελικά, ο λαός εξεγέρθηκε και οδήγησε την Κεντροδεξιά κυβέρνηση του Φερνάντο ντε λα Ρούα στην παραίτηση στα δύο μόλις χρόνια της θητείας της εξωθώντας την να φύγει με ελικόπτερο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά κοινά στοιχεία και ο αργεντίνικος λαός όπως και ο ελληνικός τώρα, υπήρξε θύμα των σκληρών πολιτικών που επέβαλλε το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι τράπεζες. Υπάρχει όμως ένα ακόμη κοινό σημείο, και οι δύο λαοί αντέδρασαν με ένα πρωτοφανές κουράγιο, δεν υπέκυψαν, αντέδρασαν, αγωνίστηκαν, πάλεψαν. Δεν πρέπει να φοβάται κανείς να οδηγήσει αυτήν την κατάσταση στο όριο της. Ένα από τα όπλα που έχει το σύστημα είναι να σε κάνει να φοβάσαι, το να βγεις από το σύστημα. Σε κάνει να πιστεύεις ότι αν βγεις από το σύστημα, πεθαίνεις, δεν έχεις ζωή.
Αυτός ο μεγάλος μύθος, πώς μπορώ εγώ να μιλήσω στους Έλληνες για το τι σημαίνει; Πρόκειται περί ενός τρομακτικού μύθου, και η Αργεντινή επιβίωσε και μπήκε σε μια φάση ανάπτυξης ακριβώς επειδή έσπασε τις συνταγές που επέβαλε η πολιτική για το χρέος. Αυτά τα τρία, τέσσερα χρόνια που η Αργεντινή δεν πλήρωνε τις υποχρεώσεις από τα χρέη της, της έδωσε την ικανότητα να προχωρήσει μπροστά. Το πιο σημαντικό είναι ότι παρ' όλο που δεν πλήρωσε τα χρέη της, η Αργεντινή συνέχισε να υπάρχει και ο κόσμος δεν καταστράφηκε. Συνέχισε να έχει οικονομικές σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου. Συνέχισαν να έρχονται επενδύσεις.
* Πως βλέπετε την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Θεωρείτε πως μπορεί να επηρεάσει την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή;
Είναι πολύ σημαντικό αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι η στιγμή που οι λαοί αρχίζουν να δημιουργούν τα δικά τους σημεία αναφοράς, τη δική τους κριτική θεωρία και όλα αυτά εκφράζονται σε μία νέα Αριστερά που αναδύεται στη χώρα σας. Το παράξενο είναι ότι αυτό που φαίνεται στην Ελλάδα ως η μεγαλύτερη αδυναμία της, στην πραγματικότητα είναι η δύναμη της.
Διότι τελικά μέσα από την κρίση η Ελλάδα μπορεί να προκαλέσει μια άλλη κρίση, κρίση ικανή να συντρίψει όλο τον σκελετό του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Και σας διαβεβαιώ ότι δεν θα γίνει καμία καταστροφή ούτε θα μείνει η Ελλάδα εκτός κόσμου γιατί ο κόσμος δεν είναι μόνο μια οικονομική διαδικασία.
Σήμερα βρισκόμαστε σε έναν κόσμο πολυπολικό, υπάρχουν οι BRICS, που έχουν τη μεγαλύτερη οικονομική συγκέντρωση πλούτου στον κόσμο, η Ινδία, η Κίνα, Ρωσία, η Βραζιλία και η Νότιος Αφρική και βέβαια η Λατινική Αμερική άρα δεν πρέπει να φοβόμαστε μην μας ορμήξει το σκυλί που μας γαυγίζει μες τη νύχτα... Γιατί τα σκυλιά μυρίζουν τον φόβο και αν τρέξεις σε κυνηγάνε... αν όμως σταματήσεις σταθερά μπροστά τους, σταματούν αυτά, από δικό τους φόβο!
* Είστε έντονα πολιτικοποιημένος, έχετε υπάρξει βουλευτής και παράλληλα είστε ένας από τους πιο γνωστούς σκηνοθέτες της Αργεντινής, πώς συνδυάζονται όλα αυτά μαζί;
Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν, άλλοι που παίζουν, άλλοι που χτίζουν άλλοι που κάνουν μια οποιαδήποτε άλλη δουλειά... Εγώ είμαι σκηνοθέτης αλλά από έφηβος είμαι στρατευμένος στην πολιτική. Η κινηματογραφική μου γλώσσα, ενώθηκε με έναν τρόπο πολύ φυσικό με την πολιτική μου στράτευση.