Σημαντικές αλλαγές για τη διευκόλυνση χωρών στην αναδιάρθρωση των χρεών τους προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αφορμή των προτάσεων αυτών ήταν η σχοινοτενής διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης της Αργεντινής και των ομολογιούχων της εκείνων οι οποίοι είχαν αποφασίσει να μη συμμετάσχουν στο «κούρεμα» των ομολόγων της στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η όλη κατάσταση επανέφερε τις ανησυχίες για ενδεχόμενα προβλήματα στη βιωσιμότητα μελλοντικών αναδιαρθρώσεων χρεών.
Φέτος τον Ιούλιο το Μπουένος Αϊρες υποχρεώθηκε σε ακόμα μία χρεοκοπία μετά την απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου στη Νέα Υόρκη. Σύμφωνα με αυτήν, η κυβέρνηση της προέδρου Κριστίνας Φερνάντες Κίρχνερ δεν μπορούσε να καταβάλει τα οφειλόμενα σε επενδυτές με «κουρεμένα» ομόλογα, εάν δεν εξοφλούσε πρώτα και πλήρως τους ομολογιούχους χωρίς «κουρεμένα» ομόλογα (κυρίως αμερικανικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου/hedge funds). Το «κούρεμα» προέκυψε μετά τη χρεοκοπία της Αργεντινής το 2001.
Συστάσεις
Σε ανακοίνωσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποιεί πως η προαναφερθείσα δικαστική απόφαση για την Αργεντινή πιθανώς να περιπλέξει την αναδιοργάνωση χρέους στο μέλλον. Εξ ου και διατύπωσε δύο σημαντικές συστάσεις, τις οποίες στηρίζουν και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στόχος του διεθνούς οργανισμού είναι να ενισχυθεί το υπάρχον πλαίσιο των συμβολαίων των ομολόγων, όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του. Η πρώτη σύσταση είναι μια τροποποίηση της ρήτρας περί ισότιμης μεταχείρισης (pari passu), την οποία και χρησιμοποίησαν τα αμερικανικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου στη διεκδίκηση της πλήρους εξόφλησής τους από την κυβέρνηση της Αργεντινής. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τάσσεται υπέρ της αλλαγή της pari passu, ώστε να μην προβλέπεται η κάλυψη των ομολογιούχων με μη «κουρεμένα» ομόλογα.
Η δεύτερη σύσταση του διεθνούς οργανισμού έχει να κάνει με το εξής: να συμπεριλαμβάνεται μια ρήτρα η οποία μπορεί να δεσμεύσει απαξάπαντες τους ομολογιούχους με απόφαση την οποία λαμβάνει η ενισχυμένη πλειοψηφία του 75% των πιστωτών, σε περίπτωση κατά την οποία μια χώρα πτωχεύσει και αποπειραθεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Αυτή η ισχυρότερη «ρήτρα συλλογικής δράσης» στο μέλλον θα λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αγοράσουν τα «αρπακτικά hedge funds» υψηλό μερίδιο συγκεκριμένου ομολόγου, ώστε να μπορούν να παρεμποδίσουν μια κυβέρνηση να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Οι χώρες, επιπροσθέτως, θα μπορούν να έχουν τη δυνατότητα για εναλλακτικές επιλογές, όπως το να ψηφίζουν οι ομολογιούχοι ανά ομόλογο ξεχωριστά.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επισήμανε πως οι προταθείσες αλλαγές μπορούν να υλοποιηθούν μόνον από την εκάστοτε χώρα η οποία εκδίδει χρέος. Ο δικός του ρόλος έγκειται στο ότι μπορεί να διευκολύνει στο να συμφωνηθούν ο σχεδιασμός και η χρήση των αλλαγών. Ουσιαστικά, οι εν λόγω συστάσεις που προτείνει το ΔΝΤ σε μεγάλο βαθμό συμβαδίζουν με το πλαίσιο που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο από τη Διεθνή Ενωση Κεφαλαιαγορών. Λόγου χάριν, χθες η κυβέρνηση του Καζαχστάν διεκπεραίωσε δημοπράτηση ομολόγων, ακολουθώντας τις συστάσεις του ΔΝΤ.
Παρά ταύτα, το ίδιο το Ταμείο παραδέχεται πως οι προτάσεις του δεν αφορούν τα δισεκατομμύρια δολάρια του χρέους το οποίο εκδόθηκε βάσει των παλαιών κανόνων, κανόνων οι οποίοι ενδεχομένως ακόμα να προσελκύουν τα ανεπιθύμητα «αρπακτικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου/hedge funds». Τέλος, στην τελευταία του αναφορά με τις δύο συστάσεις το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν επαναφέρει το προ δεκαετίας αίτημά του για σύσταση διεθνούς δικαστηρίου το οποίο θα εκδίκαζε χρεοκοπίες κρατών.