Ermenistan, Azerbaycan, Beyaz Rusya, Kamerun, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çad, Gabon, Kazakistan, Mozambik, Namibya, Nijer, Nijerya, Peru, Ruanda, Güney Kore, Tanzanya, Togo, Uganda, Özbekistan, Yemen.
Cezayir, Kuzey Kore, Cibuti, Mısır, Fransa, Gürcistan, Haiti, Madagaskar, Mali, Moritanya, Filistin, Portekiz, Romanya, Rusya, Senegal, Sri Lanka, Suriye, Çin, Tacikistan, Ukrayna
Muhtemelen bu ülkeleri niye sıraladığımı merak ediyorsunuz. Birinci paragraftaki ülkeler internet ansiklopedisi Wikipedia'ya göre başkanlık sistemiyle yönetiliyor. İkinci paragraftaki ülkelerde yönetimde başkan ve başbakan bir arada yer alıyor . Üçüncü paragrafta ise yarı başkanlık sistemiyle yönetilmektde olan ülkeleri listeledim. Tahmin edeceğiniz gibi bu yazıda başkanlık sisteminin ülkemize getireceği olası fayda ve maliyetlerle alakalı fikirlerimi ifade edeceğim. Öncelikle yazıya niçin bu ülkeleri sıralamakla başladığımı belirteyim. Muhtemelen farkındasınızdır; başkanlık sistemini savunan kişiler örnek olarak daha çok fazla ABD'yi dile getiriyorlar. Son dönemlerde buna Meksika ve Brezilya gibi birkaç ülkeyi de eklemeye başladılar. Yarı başkanlık sistemiyle alakalı verilmekte olan misal ise daha çok fazla Fransa oluyor. Şayet yukarıdaki listede görüldüğü gibi başkanlık ve yarı başkanlık sistemiyle yönetilmektde olan çok fazla sayıda gelişmemiş ülke de olağan . ABD ve Fransa'nın isimleri anılınca psikolojik olarak güçlü, gelişmiş ve müreffeh bu ülkeler gibi olabilmenin olası yöntemi olarak başkanlık ve yarı başkanlık sistemine geçiş cazip hale gelmiş oluyor.
Başkanlık sistemi refah seviyesini artırır mı?