Ο Κατσικάρης δεν κώλωσε, είπε γιατί σουτάραμε. Χτύπησαν τον Παπανικολάου και ο Ρέγες έκανε και νόημα στον Τενόριο ότι το απόλαυσε. Ε, το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε, ήταν να σουτάρουμε στο τέλος. Αν ήταν ποδόσφαιρο, μπορεί να ‘χαν βγει και κόκκινες. Η πέμπτη ομάδα στην παγκόσμια κατάταξη θα καθίσει να "τις φάει" από τους Φιλιππινέζους. Τέλος πάντων, πολύ ασχοληθήκαμε. Αυτή η ομάδα παίζει σα… δαιμονισμένη. Θα βρούμε πολύ πιο μπασκετικά σύνολα και πρέπει να ‘μαστε προετοιμασμένοι. Οι Φιλιππινέζοι θα πάνε να "δείρουν" τώρα τους Αργεντινούς. Για να δούμε, πραγματικά αυτό το περιμένω με ενδιαφέρον.
Και πάλι πάντως, η ματσάρα ήταν νωρίς. Λες και το κάνουν επίτηδες οι Κροάτες. «Κλέβουν» την παράσταση. Και πριν η ξανθιά δεσποινίς (γραφείο Τύπου παρακαλώ) μπει και πανηγυρίσει με τους παίκτες του Ρέπεσα, αυτοί είχαν καταφέρει να κερδίσουν τον Σκόλα. Οι φίλοι μας οι Αργεντίνοι, έμειναν με το μακρόσυρτο «οοοοοοοοο» του εθνικού τους ύμνου. Και με την προσπάθεια του φοβερού και τρομερού NBAer ψηλού τους. Το πρώτο ημίχρονο ήταν ντέρμπι, αλλά η τρίτη περίοδος στοίχισε στον Λάμας και τα παιδιά του. Όταν τρως 29 πόντους, ε , μετά θα κάτσεις να κυνηγάς. Στις λεπτομέρειες που αναζητώ βέβαια, πάνω- πάνω, περνάει η κίνηση του Σκόλα. Η ομάδα μπήκε για το τέταρτο δεκάλεπτο, τους φώναξε όλους, αγκαλιάστηκαν και έδωσαν όρκο να… γυρίσουν το παιχνίδι. Τους είδε και ο κόσμος, άρχισαν τα «Argentina- Argentina» αλλά τίποτα.
Οι Κροάτες δεν ξηγήθηκαν όπως με τις Φιλιππίνες. Ήταν αποφασισμένοι, μέχρι το 29’ έβλεπαν το καλάθι σα την θάλασσα που πετάς πετραδάκια, εκτέλεσαν και κέρδισαν. Ο Όλιβερ Λαφαγιέτ προς μεγάλη ευχαρίστηση –και- του Μπαρτζώκα μοίρασε 9 ασίτ, αλλά προς μεγάλη τρομάρα όλων «έσκασε» στο παρκέ και έφυγε ζαλισμένος με πάγο στον αυχένα. Ο Ρέπεσα είπε «όλα οκ» και οι Κροάτες δημοσιογράφοι μου προανήγγειλαν το εξής λογικό: «Σας κερδίζουμε και είμαστε πρώτοι». Ε τι να κάνω κι εγώ, Λακεδαίμων είμαι, απάντησα: «Αν μπορείτε κερδίστε». Να τους πω «Μολών Λαβέ», σιγά μην το καταλάβαιναν.
Να τους πω «come and get it», το ‘χα αφήσει στον Τζέραρντ Μπάτλερ στην ταινία. Για να ξαναγυρίσω στο πρώτο ματσάκι, είδαμε ωραία πράγματα και γενικά το επίπεδο εδώ στην Σεβίλλη είναι υψηλό. Στην τελική, το ένα ντέρμπι ακολούθησε το άλλο, αφού και η μονομαχία των Πορτορικάνων με τους Σενεγαλέζους είχε την δική της ιστορία! Η μια ομάδα μπήκε φουριόζα αφού δεν είχε απέναντί της την Αργεντινή(Π. Ρίκο). Η άλλη μετά την ελληνική καρπαζιά, δεν ήξερε κανείς πως θα αντιδρούσε. Κι όμως οι Αφρικανοί ήταν καλύτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα.
Η αθλητικότητά τους, δέσποζε και ξεπέρναγε την… παλαβομάρα των αντιπάλων τους! Ένας συμπαθής Πορτορικάνος στην κερκίδα, είχε κουραστεί να κάνει δεήσεις. Στην ίδια θέση που καθόταν με την Αργεντινή. Μόνο που σε αυτό το ματς σταμάτησε να μιλάει με το Θεό νωρίς. Αυτή τη φορά, οι διάλογοι ήταν συνεχείς. Τι μπορείς να δεις στον αθλητισμό ε; Οι παίκτες της εθνικής του όμως, δεν έχουν τον… Θεό τους κι έτσι δεν υπήρξε βοήθεια από τον ουρανό για τον συμπαθέστατο Πορτορικάνο που ήπιε άλλο ένα ποτήρι με δροσερό φαρμάκι στην ζεστή Αναδαλουσία. Τι να πεις; «Χαμός» θα γίνει πλέον και για την πρόκριση.
Όλοι έχουν τις ελπίδες τους. Α μην το ξεχάσω, να ευχαριστήσουμε την εθνική μας και για άλλον έναν λόγο: Πάτησε από την αρχή τη Σενεγάλη και οι βουβουζέλες έμειναν …σιωπηλές από την αρχή. Γιατί χθες μας τρέλαναν. Και καταλαβαίνετε τι πάθαμε έτσι; Πρώτα βουβουζέλες, μετά οι… τσιρίδες των Φιλιππινέζων. Έδρα από αυτές που ξέρουμε, μόνο στο πρώτο ματς είδαμε με Κροάτες και Αργεντίνους. Για εμάς δεν το συζητάω. Το λέμε χρόνια. Κρίμα αυτή η ομάδα να μην έχει δίπλα της πιστούς που θα ξέρουν και να φωνάξουν και να ακουστούν. Καμιά εικοσαριά «Πελαργοί» τι να κάνουν; Προσπαθούν. Όσο για τους «πολλούς» που έδειξε η τηλεόραση με τη Σενεγάλη; Αυτοί είναι ταξιδιώτες μέσω χορηγών. Σύντομα θα αποχωρήσουν από την Ισπανία. Δεν πειράζει όμως και η μόνη της η ομάδα μπορεί…