Τα αποτελέσματα ήταν συχνά κωμικά και χαλούσαν τον όποιο ρεαλισμό. Ακούγοντας το όνομα Φερνάντο Κουγιουμτζόγλου αυτό μου έρχεται στο μυαλό, μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για υπαρκτό παίκτη, υπερ-ταλέντο της Αργεντινής, γυρολόγο διαφόρων χωρών (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) και τελικά αξιόλογο κόουτς.
O Φερνάντο Κουγιουμτζόγλου όταν έπαιζε μπάλα
Γεννημένος λίγο βόρεια από το Μπουένος Άιρες ο Φερνάντο κουβαλούσε το ελληνικό του επώνυμο από τον παππού του που είχε μεταναστεύσει στην Αργεντινή. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τις Ακαδημίες της Ρίβερ Πλέιτ και έγινε γνωστός το 1985 όταν και κέρδισε με την εθνική Αργεντινής την πρώτη θέση στο Κόπα Αμέρικα για ηλικίες κάτω των 16, σε μια ομάδα που είχε συμπαίκτες τον μεγάλο Φερνάντο Ρεντόντο και τον αδερφό του Ντιέγκο Μαραντόνα με το όνομα Ούγκο.
"Στο πρώτο παιχνίδι παίξαμε μπροστά σε 30 άτομα, φίλους και συγγενείς. Στο επόμενο παίξαμε μπροστά σε 30 χιλιάδες και σε λίγες μέρες μας ήξερε όλη η Αργεντινή γιατί παίζαμε όμορφο επιθετικό ποδόσφαιρο με πολλές πάσες" δήλωσε σε μια συνέντευξή του για εκείνη την ομάδα. Ο Κουγιουμτζόγλου ήταν δεξί μπακ και όσοι τον θυμούνται λένε ότι ήταν ένα επιθετικός παίκτης που δεν είχε και τόσο καλές επιδόσεις αμυντικά. Μετά την επιτυχία της εθνικής συνέχισε στις μικρές ομάδες της Ρίβερ και τελικά το 1988 έκανε ντεμπούτο στην Α' Εθική. Λίγο όμως το γεγονός ότι παράλληλα έκανε την (τότε υποχρεωτική στην Αργεντινή) στρατιωτική του θητεία, λίγο η απόκτηση του Ερνάν Ντίαζ στη θέση του δεξιού μπακ και ο Φερνάντο δεν είχε πολλές ευκαιρίες στους Millonarios.
Ο Κοσκωτάς με τον Γιάτσεκ Γκμοχ
Στα 19 του έρχεται μια καλή πρόταση από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Κουγιουμτζόγλου ο Ολυμπιακός προσφέρει 300 χιλιάδες δολάρια για τρία χρόνια, ενώ καθώς έχει και την ελληνική υπηκόοτητα (θυμίζοντας λίγο την ιστορική ελληνική ταινία με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Κώστα Γαλανό) του κάνουν λόγο και για τη δυνατότητα να αγωνιστεί με την εθνική μας ομάδα. Ο Φερνάντο παίρνει την μεγάλη απόφαση να έρθει στη χώρα των προγόνων του, αλλά είναι άτυχος.
Το σκάνδαλο Κοσκωτά είναι στο ζενίθ του, ο Ολυμπιακός μένει χωρίς πρόεδρο και ο Κουγιουμτζόγλου χωρίς ομάδα για σχεδόν ένα χρόνο μια που η μεταγραφή του δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Από το σημείο αυτό αρχίζει η πτώση. Βρίσκει συμβόλαιο στην Εστουδιάντες Λα Πλάτα, αλλά και εκεί έπειτα από 17 συμμετοχές χάνει τη θέση του, με τον κόσμο να τον ζητάει και τον προπονητή Εντουάρντο Σολάρι, πατέρα του γνωστού Σαντιάγκο, να τον στέλνει στους αναπληρωματικούς.
Παρ' όλα αυτά ο Κάρλος Μπιλάρδο τον πίστεψε και τον πήρε στην προ-επιλογή της εθνικής Αργεντινή για το Μουντιάλ του 1990. Ο Κουγιουμτζόγλου συμμετείχε σε προπονήσεις, δεν πήρε όμως ποτέ χρόνο συμμετοχής σε κάποιο από τα φιλικά και αποκλείστηκε στη συνέχεια χωρίς να καταφέρει να κάνει μία διεθνή συμμετοχή, παρ΄ ότι έφτασε κοντά στο όνειρο να αγωνιστεί δίπλα και σε δεύτερο αδερφό Μαραντόνα. Στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στην Λανούς, χωρίς όμως και πάλι να δικαιώσει όσους τον πίστευαν.
Κάπου εκεί, το 1992, έρχεται η δεύτερη πρόταση από την Ελλάδα, αυτή τη φορά από τον Εθνικό. Ο Κουγιουμτζόγλου κάνει ξανά τις βαλίτσες του πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρει εκεί και θα πάρει μεταγραφή σε μεγαλύτερο σύλλογο, αλλά και πάλι το ταξίδι είναι σύντομο. Δεν εντυπωσιάζει και τελικά φεύγει στο τέλος της σεζόν καθώς δεν πληρωνόταν από τη διοίκηση του Εθνικού.
Η καριέρα του πλέον είχε πάρει την κατιούσα, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού και καταλήγει στη Β' Εθνική Αργεντινής και στη συνέχεια στην Ιταλία σε ομάδα της Δ' Εθνικής, ενώ φτάνει μέχρι την Κίνα όπου κόβεται σε ιατρικά τεστ. Μόλις στα 30 αναγκάζεται να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο και οι περισσότεροι πλέον τον θυμούνται μόνο για το δύσκολο να προφερθεί στα ισπανικά επώνυμό του, ενώ οι οπαδοί της Ρίβερ ως ένα τεράστιο ταλέντο που ποτέ δεν δικαίωσε όσους τους πίστεψαν. Ο Φερνάντο όμως δεν παράτησε το ποδόσφαιρο και αφού κρέμασε τα παπούτσια του ασχολήθηκε με την προπονητική.
Ο Φερνάντο προπονητής
Σύντομα πήρε θέση στις μικρές ομάδες της Ρίβερ Πλέιτ όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια και τα λόγια που λέγονται για έργο του είναι κολακευτικά. To 2012 πήρε μάλιστα και μεταγραφή αναλαμβάνοντας ως γενικός διευθυντής στις Ακαδημίες και προπονητής της Β' ομάδας της περσινής πρωταθλήτριας Αργεντινής Σαν Λορένσο ντε Αλμάγκρο. Η φυγή του από την Ρίβερ προκάλεσε αρκετή γκρίνια καθώς η ομάδα της Ρίβερ που προπονούσε είχε κάνει το 13 στα 13 (έχοντας ως παίκτη και τον γιο του Ντιέγκο Σιμεόνε), ενώ στη νέα του ομάδα θεωρείται εξίσου επιτυχημένος. Ίσως έτσι να μπορέσει να προσφέρει πολλά περισσότερα στο ποδόσφαιρο και να διδάξει σε άλλα ταλέντα πώς να αποφύγουν τα δικά του λάθη.
Τον El Sombrero τον βρίσκετε και τον διαβάζετε στην διεύθυνση www.elsombrero.gr και τον βρίσκετε στο twitter ως @elsombrero αλλά και στο facebook
Open all references in tabs: [1 - 3]