Η ημέρα που αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής παραμένει έντονη στη μνήμη του: "Η ατμόσφαιρα στο στάδιο Αζτέκα ήταν φανταστική. Οι Μεξικανοί ήταν με την πλευρά τον Γερμανών. Είχαμε φθάσει πολύ ψηλά στην διοργάνωση και δεν θέλαμε να χάσουμε την ευκαιρία να κατακτήσουμε το τρόπαιο.
Όταν προηγηθήκαμε 2-0 νομίζαμε ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει. Ο Μπιλάρδο μας είχε πει ότι πρέπει να "σκοτώσουμε" τη Γερμανία. Παρότι μας ισοφάρισαν είχαμε την ηρεμία, την ασφάλεια και τους παίκτες για να κερδίσουμε το παιχνίδι.
Και πράγματι έτσι έγινε. Όταν είδα τον Μαραντόνα να παίρνει την μπάλα στο κέντρο σκέφτηκα ότι οι Γερμανοί θα τρέξουν να με βγάλουν οφσάιντ. Πήρα την μπάλα και έτρεξα. Συχνά με ρωτούν αν πήγα την μπάλα πιο μπροστά απ' ότι έπρεπε, αν άκουσα τον Βαλντάνο που ήταν δίπλα μου, αν άργησε να βγει ο Σουμάχερ.
Μια καριέρα σε 40 μέτρα. Ηταν η μεγαλύτερη ημέρα και ο δυσκολότερος αγώνας της ζωής μου. Όταν πανηγύρισα είχα εξαντληθεί και γονάτισα. Ο Βαλντάνο ήρθε κοντά μου και μου είπε: "Τώρα είμαστε πρωταθλητές κόσμου".
Εκείνη στην στιγμή δεν αντιλήφθηκα τι ακριβώς είχε συμβεί αλλά όταν γυρίσαμε στην Αργεντινή και είδα την χαρά του κόσμου κατάλαβα ότι το να είσαι παγκόσμιο πρωταθλητής είναι κάτι μαγικό".