ΠΡΙΝ από 2-3 χρόνια που είχε ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος για το αν υπάρχει εναλλακτικός στο Μνημόνιο δρόμος για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, οι θιασώτες της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ έφερναν σαν παράδειγμα την περίπτωση της Αργεντινής.
Η χώρα της Λατινικής Αμερικής, μία δεκαετία πριν είχε αποσυνδέσει το νόμισμά της από το δολάριο προχωρώντας σε μονομερή παύση πληρωμών και διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους της, επιτυγχάνοντας υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης με μείωση της ανεργίας και της φτώχειας.
Τελευταία, ωστόσο, τα μηνύματα που έρχονται από την Αργεντινή δεν είναι καλά και δεν είναι μάλλον τυχαία που οι αναφορές στο «υπόδειγμά» της από τους πρεσβευτές της «εξόδου» της Ελλάδας από την Ε.Ε. σπανίζουν μέχρι... σιγής.
Τα προβλήματα
Τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα που αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της επιθετικά απέναντι στη διεθνή ολιγαρχία των πιστωτών και τι διδάγματα υπάρχουν για την Ελλάδα;
Τα βασικά προβλήματα που φαίνεται να αντιμετωπίζει η Αργεντινή είναι:
(α) η απότομη επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης τελευταία σε 2% περίπου, από 8-9% την περασμένη δεκαετία,
(β) ο υψηλός πληθωρισμός (επισήμως 10%, ανεπισήμως 25%), που ροκανίζει το μέσο εισόδημα και ωθεί τους πολίτες σε αγορές δολαρίων στη μαύρη αγορά με κίνδυνο νέας μεγάλης υποτίμησης του πέσο (από ισοτιμία 1 προς 1 με το δολάριο το 2001 σήμερα έχει υποχωρήσει επισήμως σε 5 πέσο προς 1 δολάριο και στη μαύρη αγορά σε 10 προς 1),
(γ) η ανοιχτή πάντα διένεξη που φέρνει αντιμέτωπη στα αμερικανικά δικαστήρια την Αργεντινή με τους ιδιώτες πιστωτές της -διένεξη που σύμφωνα με το ΔΝΤ μπορεί να έχει «βαθιές» συνέπειες και να «θέσει σε κίνδυνο» τις μελλοντικές αναδιαρθρώσεις του χρέους άλλων κρατών- και η οποία δεν επιτρέπει να οριστικοποιήσει την αναδιάρθρωση του χρέους των 100 δισ. δολ. επί του οποίου χρεοκόπησε προ δεκαετίας καθώς έχει συμφωνήσει «κούρεμα» με το 93% των πιστωτών της αλλά απομένει ένα 7% (ο σκληρός πυρήνας των vulture funds) που ζητεί πλήρη αποζημίωση και μπλοκάρει τις διαδικασίες, κρατώντας τη χώρα μακριά από τις αγορές και την πιστοληπτική της αξιολόγηση σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Φέτος δύο αποφάσεις αμερικανικών δικαστηρίων δικαίωσαν τους πιστωτές, απαιτώντας την καταβολή 1,33 δισ. δολ από την Αργεντινή την προσεχή φορά που θα εξυπηρετήσει το χρέος της. Κι ενώ η Αργεντινή έχει εφεσιβάλει την απόφαση, οι επενδυτές τηρούν στάση αναμονής, καθώς μία επικύρωση της καταδικαστικής απόφασης θα πλήξει τη φερεγγυότητα της χώρας σε επίπεδο νέας χρεοκοπίας. Ωστόσο, αυτό που περιορίζει τις επενδύσεις στην Αργεντινή είναι κυρίως η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας της και οι έλεγχοι στο εμπόριο και την κίνηση κεφαλαίων.
Την κατάσταση έχει επιδεινώσει η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας και της γειτονικής Βραζιλίας, που είναι ο βασικός εμπορικός εταίρος της χώρας. Επιπλέον ο πληθωρισμός και η νομισματική αβεβαιότητα υποχρέωσαν πρόσφατα την πρόεδρο Κριστίνα Φερνάντεζ Κίρχνερ -η οποία βλέπει τη δημοτικότητά της να υποχωρεί εξαιτίας της δυσφορίας της μεσαίας τάξης- να δηλώσει πως δεν υπάρχει περίπτωση να υποτιμήσει το νόμισμα μέχρι το τέλος της θητείας της (2015), γιατί αυτό θα έπληττε τους περισσότερους πολίτες της χώρας! Πρόσθεσε, δε, πως η ιστορία των οικονομικών προβλημάτων και νομισματικών κρίσεων της χώρας έχει αποδείξει πως η υποτίμηση του νομίσματος ωφελεί λίγους πλούσιους ανθρώπους, την ίδια ώρα που φτωχαίνει το λαό! Και να σκεφθεί κανείς πως ήταν επί διακυβέρνησης Κίρχνερ που το πέσο έχασε το 90% της αξίας του.
Παρά ταύτα, οι αναλυτές εκτιμούν πως στο τέλος του 2013 ένα δολάριο θα αξίζει όσο 6 πέσο, αποδεικνύοντας πως πέρα από κυβερνητικές αποφάσεις τον τελικό λόγο σχετικά με τις νομισματικές ισοτιμίες τον έχουν οι αγορές και πως έτσι και χαθεί η εμπιστοσύνη στο νόμισμα, ο κατήφορος μπορεί να μην έχει τέλος.